Raadslid Narsingh over de betekenis van Keti Koti, in gesprek met ons redactieteam.
Je diende een motie in om middels een lobby richting het Rijk, Keti Koti een nationale feestdag te maken. – Waarom?
Grappig eigenlijk dat mensen deze vraag stellen. Keti Koti is een viering van het feit dat we als Nederlanders slavernij niet accepteren. Hét moment uit onze collectieve geschiedenis waarin dit als nieuwe norm werd gesteld, hebben we daarvoor uitgekozen.
Eeuwenlang zijn samenlevingen vormgegeven door slavernij, op allerlei manieren. Er kwam een beweging op gang die jarenlang streed voor normen van vrijheid en gelijkheid. Op 1 juli 1863 omarmden we dit in de vorm van de afschaffing van slavernij. Dat mogen we echt wel vieren met zijn allen. Het duurde echter nóg tien jaar voordat slaven écht vrij werden gelaten. Er werd namelijk gevonden dat slaveneigenaren gecompenseerd moesten worden. Te bizar. Dus voor mij is Keti Koti ook een eerbetoon aan de voortgaande strijd voor gelijkheid. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat Keti Koti nog géén nationale feestdag is?! Haha!
In het licht van Keti Koti, hoe zie jij het racismedebat?
Op verschillende manieren. Kijk, in het licht van de huidige protesten, is Keti Koti super actueel. Maar het gaat voor mij ook dieper. Als sociaaldemocraat vind ik dat solidariteit en gelijkheid twee van de grondbeginselen zijn van de maatschappij zoals ik die voor ogen heb. Daarom zouden wij als PvdA voorop moeten lopen in het racismedebat, maar ik ervaar daar wat terughoudendheid in. Niet alleen politiek gezien, maar ook onder leden. Ik zou mede-PvdA’ers daarom op willen roepen om te laten zien waar wij een vuist voor maken: neem stelling in tegen racisme. Hier zijn wij voor!
Tot slot is er nog een meer filosofische overweging, misschien. De afschaffing van de slavernij, die wij met Keti Koti vieren, maakt mij trots – zoals ik al heb gezegd. De laatste tijd zie je in het racismedebat heel sterk de roep om “tradities te behouden”. Dat vind ik grappig, want wat zijn die tradities dan? Een karikatuur van een kinderfeest dat talloze mensen kwetst? Of juist dat wij als Nederlands volk vooroplopen in tolerantie en gelijkheid? Voor mij geldt dat laatste. Onze geschiedenis laat keer op keer zien dat wij als mensen flexibel, vooruitstrevend en progressief zijn. Joh, waar wachten we dan nog op?
Polariseert het huidige debat niet teveel?
Ik snap dat dit onderwerp veel emotie oproept. Het belangrijkste is om je niet aangevallen te voelen. Veel mensen voelen zich nu ongemakkelijk, maar het is de kunst om met een open blik het gesprek aan te blijven gaan. Dus als je merkt dat je jezelf wil verdedigen, is het zaak om daar afstand van te nemen en jezelf af te vragen, waarom verdedig ik mezelf? Mensen vatten het persoonlijk op als zwarte piet ter discussie wordt gesteld, maar degenen die zich door zwarte piet voelen gediscrimineerd, zijn er helemaal niet op uit om andere mensen aan te vallen. Mijn grote, concrete advies, is om eens door de site www.withuiswerk.nl te scrollen.
Bovendien, de vraagstelling of iets al dan niet polariseert, gaat uit van het slechtste alternatief. In een tijdspanne van een maand zien we dat talloze gemeenten de intocht van Sinterklaas zonder zwarte piet houden, straatnamen in Rotterdam worden aangepast om mensen uit de strijd tegen slavernij te gedenken, politici en invloedrijke mensen spreken zich stuk voor stuk uit. Om nog maar niet te spreken van het feit dat Anton de Kom nu in het Nederlands Canon is opgenomen! Het debat is in een vingerknip tien niveaus gestegen en we zien daadkracht als nooit tevoren. Hoezo polariserend? Omdat in de marges er relschoppers zijn? De meeste Nederlanders willen gewoon een goed leven leiden en gunnen dat ook aan hun buur. Ik vind het wel meevallen met de polarisering op straat.
Welke stappen moeten volgens jou nog gezet worden?
Zoals gezegd, zijn we enorme sprongen aan het maken.
Ik denk echt dat we opnieuw de algemene norm opnieuw aan het uitvinden zijn.
De veranderingen die nu worden doorgevoerd en die op stapel staan, zijn essentieel. Niet alleen leiden deze tot nieuwe inzichten, maar het heeft ook als gevolg dat onze kinderen nu al vroeg op school kennismaken met een zwarte bladzijde uit onze geschiedenis. Het blijft lastig om te vertellen, maar wat we nu zien draagt bij als een sterker Nederland als geheel. Ik ben trots op alle demonstranten en voorvechters van gelijkheid. 
Maar volgend jaar hoort Keti Koti echt nationaal gevierd te worden, en het kan niet meer zo zijn dat je in Nederland stelselmatig wordt achtergesteld op basis van je afkomst. En bijvoorbeeld de nekklem zou echt afgeschaft moeten worden. Dood door politiegeweld, etnisch profileren… Er valt nog veel te doen.
De overheid zou ook dominant de trekkersrol op zich moeten nemen om bijvoorbeeld bij bedrijven anti-racismebeleid af te dwingen. Zodat je niet langer ziet dat kids met een niet-Westerse achternaam geen stage kunnen vinden, dat niet-witte mensen te pas en te onpas staande worden gehouden en ter verantwoording geroepen, en, tja, dat een kinderfeest weer een kinderfeest wordt.
