Afgelopen donderdag werd in de gemeenteraad de begroting behandeld. Lees hieronder de bijdrage van onze fractievoorzitter Co Engberts.
Een solidaire stad: alle hens aan dek
Het rommelt in de samenleving. Boeren, bouwers en leraren gaan de straat op en er zullen er meer volgen. Mensen zijn het failliet van het marktdenken en de terugtrekkende overheid zat. En terecht. Mensen willen dat er problemen opgelost worden en snakken naar rechtvaardigheid en solidariteit.
Na 4 jaar oppositie in Rotterdam zit de PvdA weer in het bestuur van de stad. Daar zijn wij blij mee. We kunnen vanuit deze plek nog beter de verbindende rol zijn in de stad. Het is daarom goed om even te kijken wat we al voor elkaar hebben gebokst:
- Nieuwe aanpak Werk & inkomen. Mensen worden nu gezien als mensen i.p.v. nummers.
- Leer-werk akkoorden om mensen weer aan het werk te krijgen
- 4000 mensen de bijstand uit
- Schulden opkopen van jongeren en ze daarna begeleiden
- Aanvalsplan schulden om mensen écht te helpen om de schulden uit te komen
- Hulp in de wijken laagdrempeliger maken en de gemeente begrijpelijk laten communiceren i.p.v. wollige onbegrijpelijke brieven te versturen
- Meer mensen een vaste aanstelling bij de gemeente
- Meer woningen voor middeninkomens in wijken met vooral sociale woningen, maar ook sociale woningbouw waar geen of weinig sociaal is
Maar er zijn Rotterdammers aan wie dit allemaal voorbijgaat. In onze wijken wordt hard gewerkt om deze mensen toch te bereiken dankzij de grote inzet van weinige. Zij zagen veel collega’s de afgelopen jaren vertrekken. De overheid moest kleiner. De wrange vruchten plukken we daarvan.
We moeten die mensen blijven steunen. Hun verhalen roepen ons op tot actie.
Over een jonge vrouw die als eerste van haar familie aan de universiteit studeert en gewoon geen stage kan vinden, misschien omdat ze de juiste mensen niet kent
Een jongen die het huis uitvlucht omdat zijn ouders voortdurend ruzie maken omdat zij het einde van de maand de huur maar net kunnen betalen
Kinderen die hun huiswerk niet kunnen maken, omdat er geen plek is.
Opa’s en oma’s die met een AOW gat en een klein pensioen op hoge leeftijd nog steeds worstelen om te leven.
Zij hebben aan ons een heldere boodschap. Wij gaan dan ook volle bak door op:
De bestrijding van schulden, Het bieden van nieuw perspectief, jonge mensen helpen aan stages, mensen die willen werken op weg helpen naar werk, Het bestrijden arbeidsmarktdiscriminatie.
Wij willen een solidaire stad. Een stad waar mensen omkijken naar elkaar.
Het gaat goed met Rotterdam. Maar er zijn ook Rotterdammers aan wie dit allemaal voorbij gaat. Jongeren bijvoorbeeld die met hele andere dingen bezig zijn.
De afgelopen weken werden we opgeschrikt door een aantal steekpartijen in Rotterdam en ook in een paar buurgemeenten.
We moeten constateren dat er een forse toename is van incidenten onder jongeren in Rotterdam waarbij sprake is van (ernstig) fysiek geweld; dat het wapenbezit en -gebruik onder groepen jongeren als vanzelfsprekend wordt gezien. Daar wordt al lang en veel aan gedaan, vooral vanuit politie en onderwijs
Maar het is alle hens aan dek. Er is een brede maatschappelijke inzet nodig is om jonge mensen die dreigen te ontsporen op een ander pad te houden en perspectief te bieden. Tien jaar geleden kende Rotterdam hardnekkige jeugdoverlast, waarop een jeugdtop is georganiseerd onder leiding van de toenmalige Burgemeester Opstelten, die resulteerde in een succesvolle aanpak ‘ruimte geven door grenzen te stellen’ met inzet van gemeente, politie, onderwijs, jongerenwerk en andere relevante partners;
In onze ogen is een dergelijke breed gedragen aanpak ook nu noodzakelijk. We moeten jongeren die dreigen af te glijden op andere koers zetten, perspectief bieden, werken aan sociale cohesie. Werken aan een solidaire stad, waar voorspoed aan geen enkele Rotterdammer voorbij gaat.
