Ahmed Aboutaleb kondigde dinsdag 9 januari j.l. formeel zijn vertrek aan als Burgemeester van Rotterdam. Het is heel goed voorstelbaar dat hij er genoeg van had. Het moet een marteling zijn geweest voor een man van zijn niveau leiding te moeten geven aan de gemeenteraad waar door de geleidelijke erosie van fatsoensnormen de grote bekken cultuur dominant is geworden.
Aboutaleb is een man die het beste van twee culturen vertegenwoordigt. Alhoewel de secularisatie steeds verder voortschrijdt en de ene kerk na de andere haar deuren sluit, is wordt het Nederlandse volkskarakter (hoewel in steeds mindere mate!) nog steeds beïnvloed door het Christelijk-Joodse en humanistische gedachtengoed. Daarbij gaat het vooral om begrippen als medemenselijkheid, zorg voor de naaste en tolerantie voor andersdenkenden. De zekerheid van zijn optreden, zijn rechtlijnigheid en zorg voor zijn Rotterdamse medeburgers, gepaard aan een sterk karakter, had soms de uitstraling van de strenge dominee. Maar Ahmed Aboutaleb komt niet uit een Nederlands dorpje in de Biblebelt maar uit Beni Sidel, in het Rif gebergte van Marokko. Hij is belijdend Moslim en vertegenwoordigt het beste van de Moslim cultuur. De Koran legt namelijk grote nadruk op de zorg voor ouderen en armen. De zorgplicht voor de zwakkeren wordt bepaald door de beginselen van de islam. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Aboutaleb de sociaaldemocratie aanhangt.
Foto: Marleen van Zijl
Voor rechts Rotterdam was zijn succes als burgervader – en dan nog lid van de PvdA – een doorn in het oog. Een Nederlandse Marokkaan die de beste burgemeester van de wereld werd genoemd is voor deze groep een onverdraaglijke gedachte. De zuur klinkende Leefbaar voorman Robert Simons in 2021: “Het lijkt mij moeilijk om vanuit een denktank in Londen voor de hele wereld te gaan bepalen wie de beste burgemeester is. Ik vind het een nietszeggende verkiezing”. En merkt hij op: “Wij vragen ons af of het wel gezond is dat iemand achttien jaar burgemeester van dezelfde stad blijft. Maar, als raadslid heb ik geen negatieve ervaringen met hem. Als er ergens iets mis is in de stad, pakt hij dat snel en serieus op. Wat dat betreft is het een prima burgemeester.”
Aboutaleb was altijd al een geliefd doelwit van Geert Wilders en de zijnen. Toen hij in 2007 werd benoemd als Staatssecretaris Sociale Zaken in het Kabinet Balkenende IV had hij al direct een motie van wantrouwen aan zijn broek, nog voordat hij boe of bah had kunnen zeggen. Kenmerkend is dat hij die motie heeft laten inlijsten en in zijn werkkamer aan de wand hing. Het symbool van rechts racisme waar hij mijlenver boven staat.
Ooit optredend in Zomergasten nodigde hij Geert Wilders uit om zijn in Nederland wonende ouders eens te bezoeken. Zijn vader werkte hard; hij had twee banen om het gezin de voeden en de kinderen de gelegenheid te geven te studeren. Hij begreep niets van de hetze tegen allochtonen en was bang het land te worden uitgezet. Wilders is uiteraard nooit gekomen. Hij was er echter wel als de kippen bij om op X te melden dat Rotterdam zich mag verheugen in het “voorrecht” de eerste PVV burgemeester te verwelkomen. Een interessante gedachte voor een stad waar de helft van de bevolking allochtoon is.
De laatste weken viel de lokale pers regelmatig over hem heen. Ieder politiek lichtgewicht van Leefbaar kreeg de gelegenheid in het openbaar zijn gal te spuien. Een korte bloemlezing:
“Bakken kritiek, Overal slapen mensen op straat, Wethouders laten zich niet de les lezen; Raadsleden zijn zwaar geïrriteerd; Openlijke zelfkritiek is niet zijn sterkste punt; Misschien is hij het een beetje zat; Dat was de eerste knuffel die ik in al die jaren van hem gehad heb” en dan de laatste uitsmijter en tevens kop van het betreffende artikel: ”Hij is over z’n houdbaarheidsdatum heen”.
Als Aboutalebs besluit om af te treden bekend wordt, wisselt het beeld. Veel welgemeende complimenten vanuit de Rotterdamse gemeenschap en het havenbedrijfsleven. Plotseling beseffen de Rotterdammers dat zij een van de beste burgemeesters van de laatste 50 jaar onnodig kwijtraken.
Judith Bokhove, raadslid van Groen Links:
Het moment dat je wist dat zou komen… de vele genodigden reageren met een geschokt “ach…” en een enkeling laat een traan lopen bij Ahmeds mededeling dat hij gaat stoppen als burgemeester van Rotterdam
En daar staan we dan als progressieve Rotterdammers. Een rechtse golf spoelt over Nederland. De rancunemens lijkt te zegevieren. Maar in een havenstad als Rotterdam zeggen we: de wal keert het schip.
Een troostrijke gedachte!
Chris van Krimpen en Ronald Bethlehem (leden van het Afdelingsbestuur van de PvdA Rotterdam)
Cover foto: Ton Sonneveldt
