Het was een spectaculair maar merkwaardig schouwspel! De gemeenteraad behandelde donderdag 14 maart j.l. de Woonvisie van het College van B&W, één van de belangrijkste beleidsonderwerpen van de afgelopen jaren. Het gaat hier namelijk niet om een simpel oplosbaar woonprobleem maar een ernstige wooncrisis die alle sectoren van de Rotterdamse samenleving aantast.
Het debat was spectaculair in die zin dat bleek dat het overgrote gedeelte van de gemeenteraad heel goed beseft dat we te maken hebben met een structureel probleem. Een probleem dat als grondoorzaak heeft de afbraak en vermarkting van onze volkshuisvesting op basis van een dolgedraaide neoliberale wereldbeschouwing. Het was uiteindelijk geen simpele discussie tussen links en rechts; er was hier duidelijk sprake van een discussie tussen politici die enigszins vertwijfeld zoeken naar creatieve oplossingen voor een ingewikkeld probleem, en politici (voornamelijk de VVD) die weigeren hun oude economische veren af te schudden en de dominantie van de markt ook in de overheidssector blijven propageren.
Het was merkwaardig dat uiteindelijk de VVD op basis van langzamerhand versleten economische theorieën uiteindelijk toch de meerderheid van de Raad achter de liberale Woonvisie wist te krijgen. Uit de debatten bleek hoe zeer Leefbaar, toch de grootste partij in onze stad, de regie op dit onderwerp heeft verloren. De bijdragen aan het raadsdebat van de Leefbaar representanten, met name die van Vanessa Bruin – in de pers betiteld als ‘het meer linkse raadslid van Leefbaar’ – waren veelal sympathiek maar waren niet gericht op een fundamentele andere aanpak van het probleem. Voortreffelijke fundamentele kritiek kwam van het CDA-raadslid Segers-Hoogendoorn, een partij die uiteindelijk toch de Woonvisie van het College steunde. We wensen onze mannenbroeders iets meer ruggengraad toe!
Con Engberts in actie op 1 mei
De duo Kockelkoren-Engberts van GroenLinks – PvdA deed het inhoudelijk gezien uitstekend, mede waardoor links enkele politieke successen kon boeken. Ik zou zeggen het maximaal haalbare in dit gezelschap werd bereikt. Van belang is dat de sloop van sociale huurwoningen wordt gestopt al is het duidelijk dat dit alleen de verdere afkalving van de sociale sector – thans 39 procent van het huizenbestand – niet kan worden voorkomen. Verder moet bij nieuwbouw 65 procent ‘betaalbaar’ zijn; 25 procent sociaal en 40 procent in het middensegment. Veel aandacht kreeg het Weense model, waarin 60% van de woningen binnen de sociale sector valt. Niet alleen GL/PvdA propageerde toepassing daarvan in Rotterdam, maar ook Leefbaar liet positieve geluiden horen. Waarvan acte!
Al met betekende het raadsdebat een toenemend begrip in de Raad dat de wooncrisis alleen kan worden opgelost door structurele maatregelen, dus door fundamentele wijzigingen binnen de bouwsector. De zojuist goedgekeurde Woonvisie heeft zeker ook goede kanten maar het blijft zoals onze Oosterburen zeggen: ‘Kurieren am Symptom’.
Eindconclusie: we moeten ophouden publieke taken aan de markt over te laten en de regie daarover terugpakken!
CvK
