Oud-wethouder stadsontwikkeling Pim Vermeulen heeft afscheid genomen van het leven. Een reden om nog eens terug te blikken naar 50 jaar PvdA bewind in Rotterdam, een periode waarin hij een belangrijke rol speelde. Laten we zeggen het tijdvak vanaf 1945 tot 2005 toen de sociaal-democraten niet alleen stad en haven herbouwden en moderniseerden, maar ook vertrouwen en respect genoten van een aanzienlijke meerderheid van de Rotterdammers. Een periode waarin PvdA zwaargewicht Jan van der Ploeg een ‘boost’ gaf aan de sociale woningbouw zonder zich al te veel aan te trekken van kritiek of financiële beperkingen. Pim Vermeulen trad daarna aan om de klus af te maken. Een cruciale periode waarin de stedenbouwkundige basis werd gelegd van Rotterdam wat het nu is.
Pim Vermeulen was iemand waarvan Joris Luijendijk zou zeggen dat hij zeven vinkjes had. Hoog opgeleid, eigengereid en uiterlijk koel maar wel iemand die het vertrouwen genoot van de gewone Rotterdammer, en niet alleen van zijn PvdA achterban. Of je hem mocht of niet, je kon niet om hem heen. Hij straalde een soort natuurlijke autoriteit uit, herkend en geaccepteerd door vriend en vijand. Peter Aubert, de kritische en tegendraadse PvdA-fractievoorzitter uit die tijd: ‘Als er iemand is die weet wat speelt in de stad, is het Pim’.
Vermeulen was vanaf 1978 zestien jaar lang wethouder, waarvan twaalf jaar belast met stadsvernieuwing. Hij was een sociaaldemocraat, ‘gepokt en gemazeld’ in de partij, die er bepaald niet tegenop zag tegen de rechtse stroom in te roeien. Hij ontpopte zich na Jan van der Ploeg als de spil van de Rotterdamse bestuurscolleges die uiteindelijk het naoorlogse Rotterdam zijn definitieve vorm gaven. Maar het ging hem niet om grandioze prestigeprojecten; hij had een scherp oog voor het belang van wat toen heette de ‘werkende klasse’, namelijk de behoefte aan goede en betaalbare woningen. Een voorbeeld van zijn creativiteit op dit punt is zijn steun voor het zelfbeheer van bewonersorganisaties. In 1993 sluit de gemeente een beheerovereenkomst met bewoners in een serie karakteristieke panden aan de Teilingerstraat in Rotterdam Noord. De bewoners regelden en deden voortaan alles zelf. Het ging allemaal prima tot 2018 toen de gemeente meende dit experiment te moeten beëindigen via betaling van €518.000,- schadevergoeding aan de bewonersorganisatie…. Helaas!
Een van Pim’s grote successen was het overnemen van 6000 verwaarloosde woningen van de huisjesmelker Dick Fennis. Met hulp van de bank kocht deze in de jaren zeventig het ene pand na het andere. De huurders kwamen in opstand vanwege het gebrekkige onderhoud. Er kwamen protestmarsen en een huurdersstaking.
Fennis was een brutaal heerschap! In een bespreking met Pim Vermeulen die trachtte een ‘deal’ te sluiten, dreigde Fennis hem ‘een mes tussen zijn ribben te steken’ als de wethouder moeilijk ging doen. Uiteindelijk kwam de deal tot stand en Fennis verdween met een zal geld naar Costa Rica, uiteraard zonder belasting te betalen.
Met Pim Vermeulen neemt langzamerhand een generatie afscheid die Rotterdam op de kaart heeft gezet. Bijzondere mensen, eigenzinnig en soms controversieel, maar sociaaldemocraten die met vallen en opstaan vochten voor hun idealen en hun visie op de stad.
We missen ze.
Namens het Afdelingsbestuur
Chris van Krimpen
