Wat in het vat zit verzuurt niet….
Even iets heel anders dan politiek. Ik wil eens uit een ander vaatje tappen.
Heel de Ramadan heb ik geen haring kunnen happen maar vrijdag was het dan toch zover. Als goed geïntegreerde Marokkaanse of, zo u wilt, geboren en getogen Rotterdamse, geniet ik ieder jaar weer intens van de Hollandse nieuwe. Na een heerlijke dag gewerkt te hebben bij Humanitas, kwam ik tussen station Noord en de Bergweg bij een haringkraampje terecht. Normaliter is dit helemaal mijn route niet, maar door de vele, vele…echt vele omleidingen van het OV, bracht mijn pad mij ditmaal bij deze haringkraam. Resoluut besloot ik daar voor mijn eerste haring te gaan. Een kraam die bemand werd door twee mensen, een man en een vrouw. Ik bestelde watertandend mijn broodje haring toen mijn oog viel op een grote foto van twee jonge mensen die in soort van Zeeuwse kledij voor hun kraam stonden. “Bent u dat?”, vroeg ik. De vrouw die kordaat met mijn broodje bezig was, antwoordde bevestigend. Met een mooie glimlach zei ze dat die foto van lang geleden was.
Haar man merkte dat ik echt nieuwsgierig was en vroeg mij een krantenartikel te lezen. Een artikel dat ingelijst was en pontificaal op de toonbank stond. En natuurlijk wilde ik dat. Ik was inmiddels erg benieuwd naar het verhaal van deze twee mensen. Het betrof een column van Wessel Penning uit het AD. Deze was kennelijk zoals hij al 20 jaar deed weer naar deze kraam gekomen voor zijn haring. En hij was het duidelijk niet eens met het cijfer wat deze twee lieve haringverkopers in de haringtest hadden gekregen. Een 6. En ze wilde zo graag een 7! Ik moet u zeggen: ik ben het hartgrondig met Wessel eens! Niet alleen omdat ik ineens veel empathie voelde bij deze mensen, maar gewoonweg omdat de haring echt lekker was. Heerlijk zelfs!!
Ze zeggen wel eens dat de krant van vandaag morgen de vis verpakt. Maar de heren en dames van deze krant hebben deze ondernemers, bij wie het zilt door de aderen stroomt, in het hart geraakt.
En als die twee lieve mensen al heel hun leven ziel en zaligheid besteden aan het schoonmaken van een heelijk harinkje… en als die 7 gewoonweg verdiend is, dan laten we die ondernemers, toch niet met een zesje zitten.
Ik zou dan ook iedereen willen oproepen om even een omweg te maken en 1 keer de vertrouwde kraam over te slaan en de haring bij deze hardwerkende Rotterdammers te halen. Heerlijke Hollandse haring. Trekt u alstublieft niet zoveel aan van de wegwerkzaamheden aldaar. Je krijgt er echt wat voor terug. Een Marokkaanse gezegde luid heel toepasselijk: ‘wie de honing wil, moet de steken van de bijen voor lief nemen’. Heel toepasselijk in deze. Ben niet echt van de honing, wel van de haring. Komt u ook? Met z’n allen kunnen we van de 6 echt wel een 7 maken!!
Fatima Talbi
