De oudere PvdA generatie zullen zich ongetwijfeld Burgemeester Wim Thomassen nog herinneren, en met enige heimwee terugdenken aan die fascinerende tijd van de jaren ’60 en ’70. Thomassen was één van de oprichters van onze partij en als burgemeester verantwoordelijk voor de ontwikkeling van stad en haven na de Tweede Wereldoorlog. Toen hij kwam was de wederopbouw nog maar net begonnen, toen hij vertrok stond alles op de rails en kregen stad en haven langzamerhand hun definitieve vorm. Bij de stadbevolking was hij geliefd, men respecteerde zijn eerlijkheid en openheid. Hij was geen autoriteit maar een mens van vlees en bloed.
Thomassen was een ‘vooroorlogse sociaal democraat’, een SDAPer – hij werd wel een ijzer en staal socialist genoemd – een mensentype waarvan hij een van de laatste representanten was. Bij hem ging het scheppen van werkgelegenheid voor alles. Zijn karakter werd getekend door een merkwaardige mengeling van intelligentie, idealisme, naïviteit en doorzettingsvermogen. Zijn verbale kwaliteiten waren vaak dodelijk voor zijn tegenstanders, zowel die van rechts als van links. Maar dat leverde hem uiteindelijk toch maar weinig echte vijanden op.
Thomassen bereidde zijn zaken altijd perfect voor en wist zijn tegenstanders steeds te overklassen door een enorme feitenkennis. Hij was een meester op het wapen van het woord. Hij wist ook de havenbaronnen aan zijn kant te krijgen, iedereen deed mee om de armoede van de stedelijke bevolking te bestrijden en de economie weer aan te jagen.
Het politieke bedrijf was en is nog steeds ongenadig. Thomassen was de man die samen met havendirecteur Frans Posthuma de moderne Rotterdamse haven heeft ‘gemaakt’, Posthuma technisch, hij in politieke zin. Zonder deze twee bijzondere mensen zou de haven nooit geworden zijn wat hij nu is. De lonen werden bevroren, alles moest opzij voor de havenontwikkeling. Dat ging lange tijd goed. Het begon te kraken toen Thomassen de vestiging van Hoogovens op de Maasvlakte verdedigde. Maar het liep echt uit de hand bij het uitlekken van het Plan 2000+ dat door de ambtelijke diensten was voorbereid. Dit plan, dat voorzag in grootschalige havenaanleg op Voorne-Putten inclusief het slopen van hele dorpen in dat gebied, was politiek gezien niet één maar twee bruggen te ver. Bert Bakker, een jonge journalist van Het Vrije Volk kreeg het te pakken en de rapen waren gaar… Niet lang daarna ging hij met pensioen.
Ahmed Aboutaleb onthulde op 27 juni j.l., in tegenwoordigheid van twee dochters van Thomassen, het door de bekende Rotterdamse beeldhouwer Verbon gemaakte borstbeeld. Het staat nu in de hal van het gebouw De Rotterdam. Loop maar eens binnen; Wim Thomassen kijkt u streng aan!
